Een lot uit de loterij, dát is onze gids Hanneke. Een hippe senior met gevoel voor mensen én enthousiasme over haar stad! Want als je zoals zij in de jaren 50 geboren bent in hartje Amersfoort dan is de stad je gegarandeerd helemaal eigen geworden. Hanneke vertelt mij altijd met een glimlach op haar gezicht over haar zorgeloze jeugd in het centrum van Amersfoort.
“Samen met mijn negen broers en mijn zus speelden we áltijd buiten. De Monnikendam was favoriet, we sjeesden met onze autoped van de helling, om de beurt want er was er maar één. In de winter gebruikten we die helling om met de slee vanaf te roetsjen. Je moest oppassen dat je niet met je slee op de dichtgevroren gracht zoefde want daar werd in de winter volop geschaatst. Helaas heb ik dat zelf nooit gedaan, maar glijden op mijn schoenen ging ook prima.
Ik had geen idee dat Amersfoort zo’n oude stad was. Maar mijn moeder kon er wel goed over vertellen, bijvoorbeeld over de Dieventoren. ‘Pas maar op’, zei ze eens tegen me ‘als je onder de Dieventoren bent en de bel luidt brengt het ongeluk!’. Toen ik elf was, stuurde mijn moeder mij, aan het eind van de middag naar een kaasboer op het Neptunusplein. Achterom via de Nieuwstraat, Muurhuizen en onder de Dieventoren door ging ik, op mijn fiets. Terwijl ik onder de toren door fietste, jawel…, sloeg de klok. Aangekomen bij het stoplicht op de hoek van de Zuidsingel en de Kamp moest ik wachten naast een vrachtwagen die rechtsaf ging. Omdat de achterkant van de vrachtwagen heel dicht langs de stoeprand ging, zat ik ertussen en reed het achterste wiel over mijn linker voet. Een paar minuten later zat ik bij zaadhandel Smink op de grond met een heftig bloedende voet. Het eerste wat ik dacht: waar is mijn schoen?? Ik had stiekem mijn zondagse schoenen aangetrokken! Dat wordt een boze moeder! Dubbel ongeluk dus! Pas in het ziekenhuis herinnerde ik me dat de klok van de Dieventoren had geslagen toen ik eronder door fietste. Zie je wel…het is waar!! Mijn moeder was natuurlijk helemaal niet boos toen ze mij met mijn zere voet zag.
Toen ik 10 jaar was merkte ik de eerste keer hoe bijzonder Amersfoort is, met het 700 jarig bestaan van de stadsrechten van Amersfoort. (RE: hierover schrijf ik in een volgend blog).
Vanaf mijn 17e heb ik tijdelijk in Putten gewoond, maar al snel na mijn trouwen met Ton verhuisde ik weer naar ‘mijn’ Amersfoort. We woonden weer midden in het centrum en In den Grooten Slock was onze vaste adresje voor een lekker drankje. Dit was echt een geweldig leuke tijd!
Na wat verschillende banen kwam ik bij Rolf in het restaurant werken (RE: eigenaar van In den Kleinen Hap). Een hartstikke leuke baan, ik heb het jaren met veel plezier gedaan! In het omgaan met gasten had ik het meeste plezier. Dus toen ik met Rolf over ‘mijn oude dag’ sprak is het idee geboren om mij als stadsgids in te zetten. Ik had al ervaring opgedaan met een familiedag én met een personeelsdag van het restaurant.
Ik ben zó blij dat dit op mijn pad is gekomen! Het past me als een jas: vertellen over de stad die me zo dierbaar en vertrouwd is én omgaan met mensen die zin hebben in een fijne dag!”
Na dit verhaal krijg je toch zin in een stadswandeling door Amersfoort, samen met Hanneke? Klik dan hier voor één van de mogelijkheden.